بعده مردنم نمی خوام اسممو رو لب بیاری

نمی خوام روبان مشکی روی عکسه من بذاری

.

.

.

تو همونی که تو اوجه تنهایی تنهام گذاشتی

منو دلم رو که با هم توی غربت جا گذاشتی

تو همونی که به عهدت هیچ وقتی وفا نکردی

قلبمو آسون شکستی اعتنایی هیچ نکردی

تو همونی واسه چشمام اشکو یادگار گذاشتی

احساسو دلو که کشتی هیچی تو واسم نذاشتی

.

.

.

حالا برگشتی پیشم می بینی من نیستم دیگه

می بینی که ازم مونده یه قبرو یه عمر خاطره

حالا پشیمون شدی و واسه برگشت اما دیره

منو دیگه نداری و دلی واست نمی میره

تنها وصیتم اینه سیاه نپوشی واسه من