خاطرات سوخته
چقدر غریب غریبی تو غربته غریبه ها چقدر سخته بی کسی تو شهر بی کسی ها چه سخته نفس کشیدن میونه آدمکا تو این هوای آلوده با این همه بی سرو پا... چه سخته چقدر غریب غریبی تو غربته غریبه ها چقدر سخته بی کسی تو شهر بی کسی ها چه سخته نفس کشیدن میونه آدمکا تو این هوای آلوده با این همه بی سرو پا تحمله این روزگار میونه این پاپتی ها مثه تیری تو قلبمه دارم می میرم به خدا . . . ای خداجون تموم بکن این غربتو بی کسی رو تموم بکن دربدری آوارگی تنهایی رو ای خدا جون کاری بکن این اسیرو آزاد بکن بگیر جونو از این تنم روحو از جسم رها بکن
نوشته شده در جمعه 89/11/1ساعت
8:43 عصر توسط اکسیژن نظرات ( ) | |
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
