عزیزم من به یه دنیا نمیدم خاطراتی که ازت مونده پیشم گلکم من که به فردا نمیدم... توی فکره رفتن بودی چرا دلو عذاب دادی تو که سنگدل نبودی... می دونم تا آخره عمر با منه حسرته داشتنت ای مهربون مثله خوره توی وجوده منه... دل من با رفتنت ببین چطور پژمرده شب و روزم و ببین شدم مثه یه مرده دل مثله سنگه تو رحم و مروت نداره تمناهای دل و شنید به روش نیورده... التهاب لحظه های بی تو بودن توی سرمای شبای زمستون من و تنهایی و یه عمر خاطره تو غروبه غربته بی نام و نشون...
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
